Nog geen twintig minuten later reedt ze het schoolplein op.
Ze plaatste haar scooter in de stalling en kneep even haar ogen dicht. Waarom
was niet naar binnen gegaan? Waarom had ze de agenten niet de informatie
gegeven waar zij nu al een week naar zochten? Ze durfde niet, kon het niet.
Maakte dit haar een slecht persoon? Veel tijd om er verder over na te denken
had ze niet. De schoolbel klonk, waarna niet veel later haar vriendinnen haar riepen.
De lessen voor de pauze leken langer dan normaal. Tijdens de pauze zat ze met haar vriendinnen in de kantine. Iedereen kletste, maar zij staarde enkel voor zich uit. Ze pakte haar mobiel en zag dat ze twee gemiste oproepen had van haar buurman. Waarom zou hij haar zo vroeg op de dag gebeld hebben? Had hij nu alweer vrouwenkleding nodig? Hoeveel poppen had die man nog om aan te kleden? Ach wat kon het haar schelen… Op deze manier verdiende ze weer wat geld.
Ik zit op school.
Bel je vanmiddag.
Sms’te ze hem waarna ze zuchtte. Ze vond het vreemd toen haar buurman haar vroeg om vrouwenkleding voor hem te kopen, maar stelde geen vragen toen hij haar er een aardig bedrag voor aanbood. In het begin dacht ze dat de kleding misschien voor hem was. Dat hij zich thuis graag verklede als vrouw. Die mensen heb je toch? Maar wat zij in één van de kamers in zijn huis aantrof was iets wat ze nooit had verwacht… Ze wist het nog heel goed. Ze had kleding voor hem gekocht, hij wilde perse een galajurk. Ze had de galajurk gebracht en was opzoek naar de badkamer toen ze de deur naar de kamer opende. Overal zaten of stonden poppen. Niet zo maar poppen, nee paspoppen. Wat moest haar buurman met zoveel paspoppen? Haar ogen werden groot toen ze de kleding van de poppen herkende. Het was de kleding die zij had gekocht. Toen ze haar buurman hoorde had ze de deur snel dicht gedaan en deed net alsof ze de badkamer had gevonden. Ze had hem niet laten merken dat ze de kamer met paspoppen had gezien.
In de middag had ze maar drie lessen, gelukkig gingen die sneller dan de lessen in de ochtend. Voordat ze het wist zat haar schooldag er op. Ze liep met haar tas over haar schouder en haar mobiel in haar hand door de gang toen ze haar naam hoorde. Ze keek op en zag Tim op haar aflopen. “We gaan met z’n allen de stad in, heb je zin om mee te gaan?” hij schonk haar een glimlach. Ze keek van Tim naar haar telefoon. Ze had beloofd haar buurman te bellen. Als hij weer kleding nodig had betekende dat zij weer wat geld kon verdienen en dat geld kon ze goed gebruiken. Een week geleden had ze haar jurk voor het schoolfeest gekocht, die haar ondanks de uitverkoop een fortuin had gekost. “Sorry, ik kan niet” zei ze aarzelend en ze zag dat zijn glimlach verdween. “Ik wil wel” zei ze snel. “Maar ik heb beloofd dat ik mijn buurman zou helpen” legde ze uit. De glimlach keerde terug. “Heeft hij weer kleding nodig?” ze knikte enkel. “Denk je nog steeds dat die kleding voor hem is” vroeg hij haar. Ze haalde haar schouders op “Ik weet het niet” antwoordde ze. Tim was de enige die wist dat ze vrouwenkleding voor haar buurman kocht, ze had hem niet over de paspoppen verteld. Ze zag dat Tim zijn wenkbrauw op trok. “Je weet wat hij met de kleding doet” hoorde ze hem zeggen. Voordat ze het wist knikte ze en vertelde ze hem van haar bevindingen. “Hij kleed er paspoppen mee aan” ze zag zijn ogen groot worden. “Ik weet dat het vreemd is, maar wat kan het kwaad” zei ze snel, maar Tim leek niet overtuigd. “Ik weet het niet…” klonk zijn stem aarzelend. “Er gebeuren de laatste tijd vreemde dingen, zoals die vrouw die van de toren sprong” Tim richtte zijn blik even op de grond. “Beloof me dat je voorzichtig doet” klonk zijn stem. “Als hij iets geks doet, dan laat je me het weten. Oké?” en hij keek haar aan. “Gekker dan paspoppen?” was haar reactie. “Gekker dan paspoppen” herhaalde Tim. Ze sloot haar ogen en knikte. “App me als je klaar bent, wie weet zijn we nog in de stad” voordat ze het wist plaatste hij een kus op haar wang en liep weg.Verbaasd stond ze in de gang. Ze voelde haar mobiel in haar handen trillen. Ze keek op naar het scherm en zag dat ze een berichtje had. Die zou ze later wel lezen, ze moest nu eerst een telefoontje plegen. Ze toetste zijn nummer in en hoorde de telefoon overgaan. “Met Johan” hoorde ze hem zeggen. “Hoi Johan, je spreekt met Lisa”
De lessen voor de pauze leken langer dan normaal. Tijdens de pauze zat ze met haar vriendinnen in de kantine. Iedereen kletste, maar zij staarde enkel voor zich uit. Ze pakte haar mobiel en zag dat ze twee gemiste oproepen had van haar buurman. Waarom zou hij haar zo vroeg op de dag gebeld hebben? Had hij nu alweer vrouwenkleding nodig? Hoeveel poppen had die man nog om aan te kleden? Ach wat kon het haar schelen… Op deze manier verdiende ze weer wat geld.
Ik zit op school.
Bel je vanmiddag.
Sms’te ze hem waarna ze zuchtte. Ze vond het vreemd toen haar buurman haar vroeg om vrouwenkleding voor hem te kopen, maar stelde geen vragen toen hij haar er een aardig bedrag voor aanbood. In het begin dacht ze dat de kleding misschien voor hem was. Dat hij zich thuis graag verklede als vrouw. Die mensen heb je toch? Maar wat zij in één van de kamers in zijn huis aantrof was iets wat ze nooit had verwacht… Ze wist het nog heel goed. Ze had kleding voor hem gekocht, hij wilde perse een galajurk. Ze had de galajurk gebracht en was opzoek naar de badkamer toen ze de deur naar de kamer opende. Overal zaten of stonden poppen. Niet zo maar poppen, nee paspoppen. Wat moest haar buurman met zoveel paspoppen? Haar ogen werden groot toen ze de kleding van de poppen herkende. Het was de kleding die zij had gekocht. Toen ze haar buurman hoorde had ze de deur snel dicht gedaan en deed net alsof ze de badkamer had gevonden. Ze had hem niet laten merken dat ze de kamer met paspoppen had gezien.
In de middag had ze maar drie lessen, gelukkig gingen die sneller dan de lessen in de ochtend. Voordat ze het wist zat haar schooldag er op. Ze liep met haar tas over haar schouder en haar mobiel in haar hand door de gang toen ze haar naam hoorde. Ze keek op en zag Tim op haar aflopen. “We gaan met z’n allen de stad in, heb je zin om mee te gaan?” hij schonk haar een glimlach. Ze keek van Tim naar haar telefoon. Ze had beloofd haar buurman te bellen. Als hij weer kleding nodig had betekende dat zij weer wat geld kon verdienen en dat geld kon ze goed gebruiken. Een week geleden had ze haar jurk voor het schoolfeest gekocht, die haar ondanks de uitverkoop een fortuin had gekost. “Sorry, ik kan niet” zei ze aarzelend en ze zag dat zijn glimlach verdween. “Ik wil wel” zei ze snel. “Maar ik heb beloofd dat ik mijn buurman zou helpen” legde ze uit. De glimlach keerde terug. “Heeft hij weer kleding nodig?” ze knikte enkel. “Denk je nog steeds dat die kleding voor hem is” vroeg hij haar. Ze haalde haar schouders op “Ik weet het niet” antwoordde ze. Tim was de enige die wist dat ze vrouwenkleding voor haar buurman kocht, ze had hem niet over de paspoppen verteld. Ze zag dat Tim zijn wenkbrauw op trok. “Je weet wat hij met de kleding doet” hoorde ze hem zeggen. Voordat ze het wist knikte ze en vertelde ze hem van haar bevindingen. “Hij kleed er paspoppen mee aan” ze zag zijn ogen groot worden. “Ik weet dat het vreemd is, maar wat kan het kwaad” zei ze snel, maar Tim leek niet overtuigd. “Ik weet het niet…” klonk zijn stem aarzelend. “Er gebeuren de laatste tijd vreemde dingen, zoals die vrouw die van de toren sprong” Tim richtte zijn blik even op de grond. “Beloof me dat je voorzichtig doet” klonk zijn stem. “Als hij iets geks doet, dan laat je me het weten. Oké?” en hij keek haar aan. “Gekker dan paspoppen?” was haar reactie. “Gekker dan paspoppen” herhaalde Tim. Ze sloot haar ogen en knikte. “App me als je klaar bent, wie weet zijn we nog in de stad” voordat ze het wist plaatste hij een kus op haar wang en liep weg.Verbaasd stond ze in de gang. Ze voelde haar mobiel in haar handen trillen. Ze keek op naar het scherm en zag dat ze een berichtje had. Die zou ze later wel lezen, ze moest nu eerst een telefoontje plegen. Ze toetste zijn nummer in en hoorde de telefoon overgaan. “Met Johan” hoorde ze hem zeggen. “Hoi Johan, je spreekt met Lisa”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten